Lamie (by Ched)

Specjalność rasy: zeżre wszystko i w niewiarygodnych ilościach, a potem może się obyć bez jedzenia przez czas... długi. Nawet bardzo długi. Chociaż nieszczególnie lubi, bo jedzenie jest fajne. Żyją mniej więcej tyle, co człowiek, ale nie zdarza im się łapać chorób - zdycha toto ze starości, bo nie mają zwyczaju się pakować w awantury.

Spostrzegawczość - wzrokowo normalnie, jak człowiek (pomijając papierki, tam Maella królowa i władczyni), za to ma wyczulony węch i działa z tym trochę lepiej od psa tropiącego (zaklęcia też jakoś pachną, ale przez czas nieszczególnie długi, bo szybko wietrzeją) .

No i większość wężowatych cech można tu spokojnie przypisać - zamieranie w bezruchu i takie tam.
Czasami pojawiają się łuski - stąd Maelle nosi kolorowe, matowe rajstopy, dzięki temu nie widać specjalnie.

Z charakteru rasa senna, spokojna, zajęta sobą i swoimi sprawami, praktykująca chów wsobny i ustalone mariaże, instytucja rodziny ma sporą rolę, a wszyscy indywidualiści dobrowolnie opuszczają rodzinne gniazdka i wynoszą się byle dalej. Lamia poza kontrolą rodziny jest uznawana za zjawisko możliwe do zniesienia, ale bardzo nielubiane.
0 Responses

    Obserwatorzy